XxSiebenxX Çevirmen+Mod.
Mesaj Sayısı : 211 Kayıt tarihi : 21/03/08 Yaş : 31 Nerden : Ihmm... Bilmiyorum desem =)
| Konu: Tek Bir Adım-One shot- =Çeviri= Ptsi Mart 31, 2008 4:32 pm | |
| Arkadaşlar bunu hafta sonu buldum ve çevirdim umarım beğenirsiniz =)TEK BİR ADIM Nefes al… Tom aşağıdaki karanlığa baktı, görebildiği geçmiş ve daha ilerisi. Tek bir adım ve özgürdü. Acıdan ve üzüntüden bağımsız. Hiç kimseyi tamamen anlayamamak onu deli ediyordu. Evet, onlar ikizinin öldüğünü biliyordu. Evet, onlar Tom^n onu özlediğini biliyordu. Ama onlar bilmiyordu, buna nasıl baktı, Bill onlar ikiyken daha güçlü olmuştu. Bill^n dışında Tom güçsüzdü. Ve eğer Bill başa çıkamazsa… O zaman o da başa çıkamazdı. Nefes ver… Bir yıl o güneydi. Bill^n ‘yıldönümü’… ölümünün. Bill^n yüzünü son kez gördüğünden bu yana 52 hafta olmuştu. Evet, ona baskı yaptığını görüyordu, ama Bill^i son görüşünden beri hala 52 hafta olmuştu. 52 hafta… Son gülümsemesinden ve kastetmesinden beri 365 gün. 8736 saattir kardeşini özlüyordu. 524160 dakikadır değişmesini istiyordu. Onlar aynı olsa bile, Tom sık sık Bill'in nasıl baktığını unutarak kendisini buldu. Nefes al… Bill’in intihar ettiğini duyduklarında kızarmış patates gibi düşürdüler.(çok saçma biliyorum ama ancak böyle çevriliyordu) Algılanan şey Tokio Hotel^n bittiği ama bunun önemli olmamasıydı. Hiç kimse Bill olmadan devam etmesini istemedi.
Gitarını son kaldırışından beri 364 gün olmuştu. Kardeşi hakkında düşündüğü 8736 saat. Bunun bir rüya olduğunu umduğu 524160 dakika.
Tom^n telefonu titredi. Telefonu cebinden çıkardı. Georg^tu. Tom acil olmasını önemsemedi. Kimseyle konuşmak istemiyordu. Nasıl hissettiği hakkında konuşmayı denemişti, ama Tom asla kelimelerde iyi olmamıştı. Kelimeler Bill^n ilgi alanıydı.
Tom hissetti, Bill^n ölümünden beri kendi yarısını kaybettiğini hissetti. Sadece birkaç insan gerçekten ne hissettiğini anlayabilirdi. İçinden ne geçiyordu. Onlar ikizler gibi bağlıydı. Kardeşler gibi her biri diğeri için var oldu. En iyi arkadaşlar gibi her biri diğerini dünyadaki diğer herkesten daha iyi bilirdi. Ama ondan daha derine koştu. Tom niye ya da nasıl söyleyemedi… Sadece yaptı. Nefes ver… Şimdi manşetleri görebiliyordu… Sahiden… Hayır, yapamazdı. Makaleyi görebilirdi, ama manşetleri değil. Bill^n hayal ettiği manşetler her zaman iyi olurdu. Birisi tarafından onun aklındaki makale karışık biçimde yazıldı. “Bir yıl ve bir gün önce dünya Tokio Hotel^n solisti Bill Kaulitz^n trajik intiharıyla sarsıldı. Daha geçen gece Tom kaulitz, yaşı sadece 19, ikiz kardeşler kararlaştırmış gibi, aynı gün tam aynı saatte aynı binadan atladı. Tokio hotel^n diğer eski iki üyesi de basın bültenlerine geldi ve sanırız bunun anlamı her ikisine biliyordu ki bu konu hakkında konuşmak istemiyorlardı ya da bunun hakkında hiçbir şey bilmiyorlardı. Ve düşüncelerini toplamayı deniyorlardı. Tokio Hotel müzik alanı içinde patladı…” Ve sonra grup hakkında önemsiz detaylara gideceklerdi ve biraz ahmak olacak, çok kullanılan son… “Ben Bill ve Tom^n birazdan birbirlerini göreceklerini tahmin ediyorum.” gibi. Ya da belki “İkizler sonsuza kadar fanlarının kalbinde yaşayacaklar” Acıdan beri 364 gün. Kardeşi hakkında ağlamasından beri 8736 saat Üzüntüden beri 524160 dakika Tom^a göre hepsi sahteydi. Sadece bazı insanlar doğru düzgün Bill^i ve kendisini hatırlayabilecekti. Georg, Gustav; anneleri, Simone ve üvey babaları Gordon. Belki Jorg, ama Bill^n cenaze törenine gelmemişti. Yaptıklarından dolayı belki Jorg onların babası sayılabilirdi. Nefes al… Bill^n notu cebindeydi. Sadece Tom için yazmıştı ve o zaman diğer herkes için. Bill gece gizlice yatak odasının kapısının altına itmişti bunu. Şimdi kâğıt eskimişti ve hafifçe kenarı kopmuştu ama Tom hala kelimeleri okuyabiliyordu. Gerçi gerekmiyordu; onlar aklının etrafında sersem, hasta ve üzgün hissedinceye kadar dönen kelimelerdi. Kardeşinin sesini bu kelimeleri söylerken hemen hemen duyabiliyordu. Ölümü tasarladığından beri 364 gün Haykırmalar ve gözyaşlarından beri 8736 saat Kurtulmaya ihtiyaç duyduğu ama asla elde edemediğinden beri 524160 dakika ‘Sevgili Tomi^m, ikizim, kardeşim, en iyi arkadaşım… Sen bunları okurken… Ben ölmüş olacağım. Lütfen ağlama. Ben bunu kimsenin canını yakmak için yapmadım. Sadece… Son günlerde çok canım yanıyor, ve daha fazla uğraşamıyorum. Sanırım 15 yaşında ünlü olmanın kötü bir fikir olduğunu düşünüyorum. Çünkü çok gençtik. Sadece üç yıl geçirdik ama bu çok fazla oldu. Dünyanın yarısı âşıkken, diğer yarısı… Diğer yarısı… Onlar nefret ediyordu Tomi. Evet, çok fazla fan maili alıyorduk… Ama hem de çok fazla nefret maili. Evet, biliyorum “Biz asla nefret maili almadık” diye düşünüyorsun. Evet, biz yaparız ve tek neden sensin. Herkes bir başka. Bununla ilgili hiçbir şey bilme anlama çünkü her şeyi senden gizledim. Ve sen nasıl olduğunu sormamalısın ne düşündüğünü biliyorum. Ben senin ikizinim. Biz Andreas^n rahatsız edici bulduğu ‘o ikiz şey’ olabiliriz. Ama şimdi geri çekilmeliyim. Sen güçlü olmayı gerçekten zor sanıyorsun. Seni her zaman seveceğim. Senden sadece 10 dakika küçük kardeşin Bill’ El yazısının kıvrımları hemen hemen tıpkı onunki gibiydi. Bill yazıyor. Nefes ver… Tom^da binaya gelmeden önce benzer bir not yazmıştı, ama Bill^e vermeyecekti, bu Bill^n notuna sarılmıştı. Ama iki not yazmıştı. Biri Georg, Gustav, Simone ve Gordon için. Diğeri basın ve küçük miktar vazgeçmeyen fanlar için. Zamanın geri sarılmasını istediği 364 gün. Ağladığı ve ağladığı ve ağladığı ve asla iyi hissetmediği 8736 saat. Ölmeyi istediği 524160 dakika. Ne yazdığını tamı tamına hatırlayamıyordu, ama biliyordu herkes için yeterli olacaktı. Tom kelimelerde asla iyi değildi. Nefes al… Tom asla ‘emo’ olarak etiketlenmemişti ve o bir emo değildi. Onu ve Bill^i bilen birisi onların ne kadar yakın olduğunu anlayabilirdi. Onun kardeşine ihtiyacı vardı. 364 gün önce kardeşini kurtarıyor olmalıydı. 8736 saat önce kardeşi bu binadan atlıyorken şimdi o çatıdaydı. Bill olmadan 524160 dakika. Telefonu tekrar titredi. Bu sefer Gustav^dı. Yine önemsemedi. Kardeşine katılmaya hazırdı. Acıdan uzağa özgür olmaya hazırdı. Izdıraptan ve acıdan uzağa, özgürlüğe, gözyaşı ve haykırmalardan uzağa. Hayallerden ve kâbuslardan uzağa özgür olmaya hazırdı. Nefes ver… Tom oturduğu yerden kalktı ve tekrar aşağı baktı. “Geliyorum Billa…” diye fısıldadı kimsenin onu duymadığını bilse bile. Telefonu titredi ve tekrar Georg. Tom bu sefer vazgeçme düğmesine basmadı. Bill^e geri dönmeyi beklediği 364 gün. Bill^n geri gelmesini istediği 8736 saat. Bill^n geri dönmesine ihtiyacı olduğu 524160 dakika. Parmaklarından basitçe kaymasına izin verdi ve derin karanlığa dalışını izledi, görüşünden geçti ve dünyanın aşağısına doğru. Çarpışını duymadı, ya da yere çarptığında yaptığı hafif sesi. Ama bunun olduğunu biliyordu. Nefes al… Tom gözlerini kapadı ve binadan adım attı. Kardeşi hakkında düşünüyordu ve onu birazdan nasıl göreceğini. Eğer kader karşı olmaya karar vermişse. Bunun olacağını umut etti. Gülümsedi, kardeşinin güzel sesini duyacaktı. Onların şarkılarını dinlediği 364 gün. Bill^n en sevdiği şarkıyı dinlediği 8736 saat. Bill^n odasında oturup ağladığı 524160 dakika. Bir acı yılı Nefes ver… | |
|
XxpioneerxX Çevirmen+Mod.
Mesaj Sayısı : 632 Kayıt tarihi : 21/03/08 Yaş : 30 Nerden : Harikalar Diyarı.. xD
| Konu: Geri: Tek Bir Adım-One shot- =Çeviri= Ptsi Mart 31, 2008 8:26 pm | |
| | |
|
bill-kolikk Mod.
Mesaj Sayısı : 161 Kayıt tarihi : 27/03/08 Yaş : 30 Nerden : Kocaelİ
| Konu: Geri: Tek Bir Adım-One shot- =Çeviri= Salı Nis. 01, 2008 3:20 pm | |
| ben ne yazıkki ağlayamadım nedeni ise göz pınarlarımın kurumuş olması. bilge yani tomumbenim yanımda zırladı. ve sizden şunu istiyoruz mümkünse: (zorunlu değil mecburi) lütfen artık acıklı hikayeler yazmayınnn...... | |
|
XxSiebenxX Çevirmen+Mod.
Mesaj Sayısı : 211 Kayıt tarihi : 21/03/08 Yaş : 31 Nerden : Ihmm... Bilmiyorum desem =)
| Konu: Geri: Tek Bir Adım-One shot- =Çeviri= Salı Nis. 01, 2008 8:05 pm | |
| | |
|